Nota van de auteur: heeft u een korte aandachtsspanne, dan is deze tekst misschien niet voor u. Maar doe uzelf een plezier en bijt door. Het is het waard. We beloven wel geen taart op het einde.
Doet u wel eens aan hokjesdenken? Natuurlijk wel, geef het maar toe. Het is o zo verleidelijk meneer om mensen bij een bepaald stereotype onder te brengen. Misschien doet u wel op een alledaagse basis. En misschien, heel misschien, brengt u ook gamers onder in een stereotype. De oudere lezers hebben al weet van deze wijsheid maar vroeger was alles beter. Er was minder vervuiling, minder rommel op televisie en ook minder stereotypen. Nu? Ha! Ze gooien je dood met afval, Debby & Nancy en stereotypen.
Het was dan ook makkelijk om iemand die al graag eens een videospelletje speelde, te labelen als een contactgestoorde zonderling. Hard-core, noemden we dat toen. Iedereen klopte elkaar nog op de schouder als een spel na veel zwoegen uit was en we vonden het allemaal best gezellig. Dat was het voordeel van een klein subgroepje: je was op mekaar aangewezen. Maar een goed jaar geleden brak de dam. Door de opkomst van de casual gamer kan plots iedereen een controller opnemen: van je zusje tot je grootvader. Slimme marketeers spelen hier natuurlijk snel op in: de markt is de laatste tijd dan ook overspoeld met gewoonweg te makkelijke en domweg idiote games. Het gaat zelfs zo ver, dat alle spellen die in 2007 door de ESRB een rating werden gegeven, voor 94 % gericht waren op een publiek van - 13. Nu ja, de gustibus et coloribus non disputandum est.
Maar wat doe je als je echt geen tijd hebt om meer dan 40 uur in pakweg een nieuwe Legend of Zelda of Final Fantasy-game te steken? Eigen onderzoek wijst uit dat 100 procent van de ondervraagden zich dan ook niet wil wagen aan een spel zoals Peggle. De makkelijkste oplossing? Een nieuwe subgroep, hoera! Verheugt u allen ten lande, verwelkomt de komst van de mid-core gamer! Een groep die “all things to all people” wil zijn: ze eisen betaalbare spellen, redelijke graphics (liefst zonder bloom), veel save-mogelijkheden en levels die op een normale dvd passen. Meestal zijn compromissen halfslachtige oplossingen maar hier kan ik me echt in vinden. Gedaan met € 60 uit te moeten geven aan een spel wat veel te makkelijk/kort/inhoudsloos (schrappen wat niet past) is. Voor diegenen die mij zoeken, ik sta ginds met die vlag te zwaaien. Viva la revolución!
Bekijk het hele manifesto hier
On a side note: Raptor Safari!
Doet u wel eens aan hokjesdenken? Natuurlijk wel, geef het maar toe. Het is o zo verleidelijk meneer om mensen bij een bepaald stereotype onder te brengen. Misschien doet u wel op een alledaagse basis. En misschien, heel misschien, brengt u ook gamers onder in een stereotype. De oudere lezers hebben al weet van deze wijsheid maar vroeger was alles beter. Er was minder vervuiling, minder rommel op televisie en ook minder stereotypen. Nu? Ha! Ze gooien je dood met afval, Debby & Nancy en stereotypen.
Het was dan ook makkelijk om iemand die al graag eens een videospelletje speelde, te labelen als een contactgestoorde zonderling. Hard-core, noemden we dat toen. Iedereen klopte elkaar nog op de schouder als een spel na veel zwoegen uit was en we vonden het allemaal best gezellig. Dat was het voordeel van een klein subgroepje: je was op mekaar aangewezen. Maar een goed jaar geleden brak de dam. Door de opkomst van de casual gamer kan plots iedereen een controller opnemen: van je zusje tot je grootvader. Slimme marketeers spelen hier natuurlijk snel op in: de markt is de laatste tijd dan ook overspoeld met gewoonweg te makkelijke en domweg idiote games. Het gaat zelfs zo ver, dat alle spellen die in 2007 door de ESRB een rating werden gegeven, voor 94 % gericht waren op een publiek van - 13. Nu ja, de gustibus et coloribus non disputandum est. 
Maar wat doe je als je echt geen tijd hebt om meer dan 40 uur in pakweg een nieuwe Legend of Zelda of Final Fantasy-game te steken? Eigen onderzoek wijst uit dat 100 procent van de ondervraagden zich dan ook niet wil wagen aan een spel zoals Peggle. De makkelijkste oplossing? Een nieuwe subgroep, hoera! Verheugt u allen ten lande, verwelkomt de komst van de mid-core gamer! Een groep die “all things to all people” wil zijn: ze eisen betaalbare spellen, redelijke graphics (liefst zonder bloom), veel save-mogelijkheden en levels die op een normale dvd passen. Meestal zijn compromissen halfslachtige oplossingen maar hier kan ik me echt in vinden. Gedaan met € 60 uit te moeten geven aan een spel wat veel te makkelijk/kort/inhoudsloos (schrappen wat niet past) is. Voor diegenen die mij zoeken, ik sta ginds met die vlag te zwaaien. Viva la revolución!
Bekijk het hele manifesto hier
On a side note: Raptor Safari!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten