woensdag 30 januari 2008

Een strijd tegen windmolens





Wanneer is een nieuwe industrie volwassen? Verschillende antwoorden zijn mogelijk: als je plots belastingvoordeel kan claimen, een spectaculaire prijzenceremonie houdt of als je console plots opduikt in verschillende wetenschappelijke studies. Allemaal spannende mijlpalen maar je kan pas echt van volwassenheid spreken, als er een schimmig schandaal opduikt.

Gerstmanngate (met enige zin voor overdrijving werd er inspiratie gehaald bij Watergate e.a) lokte een enorme storm van protest over het wereldwijde web uit. Jeff Gerstmann, editorial director bij Gamespot werd om onduidelijke redenen plots ontslagen. En waar rook is, is vuur. Verschillende bronnen wezen de plotse aankondiging toe aan een minder lovende recensie die Gerstmann had geschreven over het spel Kane & Lynch.

De recensie in kwestie gaf de shooter een 6.0. Op zich niet vreemd: Metacritic vermeldt een gemiddelde van 65 tot 69 procent, wat niet ver uit de buurt is. De meeste recensies lijken het dus met mekaar eens te zijn: er was ruimte voor verbetering. Jammer genoeg voor Gerstmann speelden er grotere belangen mee.

Rond de tijd dat de recensie op het internet verscheen, liep er een uitgebreide reclamecampagne op Gamespot rond Kane & Lynch. Deze werd plots stopgezet en ook de recensie werd aangepast, zogezegd om “de tekst beter bij het gegeven cijfer aan te laten sluiten”. Plots kwamen er andere belangen aan het licht: een anonieme bron gaf te kennen dat producent Eidos verre van tevreden was. Een slechte recensie die tijdens een grote reclamecampagne verschijnt, was blijkbaar “not done”. Gamespot reageerde uiteindelijk met de publicatie van een soort FAQ waarin alle beschuldigingen ontkend werden. Bent u verrast? Ik alvast niet.

We leven immers in een tijd waarin de adverteerder, zeker op het web, het meer en meer voor het zeggen heeft. Steeds meer spellen duiken op met een soort van ingame advertising of tonen advertenties tijdens het laden. Al bij al is het een evolutie waar ik met gemengde gevoelens tegenaan kijk. Langs de ene kant verlaagt dit mogelijk de prijs van spellen maar dit mag natuurlijk niet ten koste gaan van het spelplezier of in dit geval, de redactionele onafhankelijkheid. De tijd zal leren welke kant we opgaan.

Geen opmerkingen: